Portret Marianny Garbolewskiej (1815-po 1884)

Marianna Grabolewska (z domu Colin) była córką Wawrzyńca Colina i Elżbiety z Linków, siostrą Ludwika i żoną Kazimierza Aleksandra Garbolewskiego, komornika Trybunału Cywilnego guberni warszawskiej. Po śmierci ojca w 1827 roku przejęła kamienicę przy ulicy Marszałkowskiej (nr hip. 1403), a w 1855 roku – majątek Czerwonka, wraz z dobrami Duranów niedaleko Łowicza, w guberni warszawskiej. Urodziła i wychowała czworo dzieci – Bolesława, Leonarda, Kazimierza i Julię. Jej wnuk, Ignacy Władysław Garbolewski, był pierwszym starostą sochaczewskim II Rzeczpospolitej.
Została sportretowana w białej sukni z bufiastymi rękawami, z gładko ułożonymi nad czołem włosami i imponującą koroną z warkocza, w którą wpięto świeżą, różową różę. Portretowana była wówczas jeszcze panną – świadczy o tym brak czepka, w którym z pewnością przedstawiono by młodą mężatkę. Na lata 30. XIX wieku, czyli panieński okres portretowanej, wskazuje również biżuteria patriotyczna, którą nosi nastolatka – drewniany, oprawiony w złoto krzyżyk z Olszynki Grochowskiej na złotym łańcuszku, popularny po powstaniu listopadowym. Portret stanowi pendant do przedstawienia brata, Ludwika Colina (MHW 2023).

Autorka opisu: Zofia Rojek