Wyścigi warszawskie (Wyścigi na Polu Mokotowskim)

Wyścigi konne należały w XIX wieku do ulubionych rozrywek warszawiaków. Uważa się, że pierwszy wyścig w Warszawie odbył się w 1777 roku na drodze z Woli od Zamku Ujazdowskiego. Terenem kolejnych, nieoficjalnych wyścigów w pierwszych dekadach XIX wieku były ulica Marszałkowska i plac za Łazienkami. Pierwszy profesjonalny wyścig odbył się w 1841 roku na Polu Mokotowskim, gdzie zbudowano specjalny owalny tor oraz drewniane trybuny. Tor ten zobaczyć można na obrazie Januarego Suchodolskiego z 1849 roku. Początkowo była to rozrywka przeznaczona przede wszystkim dla przedstawicieli arystokracji i burżuazji, którzy utrzymywali prywatne konie wyścigowe i jeźdźców. W dniu gonitwy przybywali na pole w eleganckich powozach. Była to okazja do popisywania się swoimi końmi, pokazania się publicznie oraz nawiązania na neutralnym gruncie kontaktów z wysokiej rangi Rosjanami, którzy również chętnie przyjeżdżali oglądać wyścigi. Coraz więcej było też zwykłych widzów, którzy bezpłatnie przyglądali się gonitwom z daleka (trybuny były płatne). Z czasem zorganizowano tzw. totalizator, czyli zakłady pieniężne, na których można była zarówno zarobić, jak i stracić. Podczas wyścigów niejednokrotnie dochodziło do nadużyć – gonitwy ustawiano. W 1887 roku tor przeniesiono bliżej miasta – w okolice ulic Polnej i Nowowiejskiej, czyli dzisiejszego placu Unii Lubelskiej. W 1939 roku, tuż przed wybuchem wojny, uruchomiono nowy tor wyścigów konnych na Służewcu.

Autor opisu: Jacek Bochiński