Biblia (Basel) ukazala się w 1482 r., w szwajcarskiej oficynie Johanesa Amerbacha - bazylejskiego drukarza, jednego z najwybitniejszuch humanistów epoki renesansu. Przyklad pozbawionego iluminacji i oprawy inkunabulu, wydana na papierze czerpanym, zawiera jedynie dwukolorowe inicjały różnej wielkości, posiada wszelkie cechy charakterystyczne dla druków sprzed 1500 r. Incipity, explicity, rozpoczynajace i kończace każdą księgę. Reprezentanty, sygnatury, kolofon zawierający datę wyprodukowania dziela. Charakteryzuje go różnorodność czcionek, ligatur, abrewiur, dwuszpaltowa kompozycja.
Inkunabuł należał w 1695 r. do ks. Szymona Plucińskiego, prepozyta parafii w Koniecpolu w latach 1692 - 1704, następnie znajdował się w bibliotece pałacowej Potockich w Koniecpolu, dalsze jego losy są nieznane. W Polsce egzemplarze tego wydania Biblii znajdują się wedlug Incunabula Poloniae w Bibliotece PAN w Kórniku, Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, Bibliotece Seminaryjnej w Pelplinie, Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu, Bibliotece Narodowej w Warszawie. Inkunabuł jest jedynym w zbiorach Muzeum przykładem druku z najwcześniejszego okresu drukarstwa, do 1500 r., z czasów gdy tekst był drukowany a ilustracje wykonane ręcznie.
Inne Biblie znajdujące się w zbiorach Muzeum Drukarstwa:
Część tak zwanej Biblii Leopolity, czyli pierwsze tlumaczenie całości Pisma Świętego, wytłoczona w krakowskiej drukarni Mikołaja Szarffenbergera w 1575 r., Nowy Testament przedrukowany nakładem Zgromadzenia Rosyjskiego Biblijskiego w Petersburgu w 1815 r., a także monumentalne wydanie z lat 1872 - 1826, którego wydawcą był Glucksberg. Jest to przedruk z wydania francuskiego ozdobionego całostronnicowymi drzeworytami Gustawa Dore (1832 - 1880)
W 2004r. odbyła się w Muzeum Drukarstwa prezentacja faksymile Biblii Jana Gutenberga wykonane przez Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej "Bernardinum" z okazji 550. rocznicy ukazania się pierwszej księgi wydrukowanej ruchomą czcionką, której jedyny egzemplarz w Polsce znajduje sie w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie.