Buliera

Okazała buliera wykonana została, gdy w warszawskim złotnictwie styl późnoklasycystyczny ustępował pola historyzmowi. W jej formie i dekoracji wyraźnie uwidoczniają się jeszcze wpływy empire’u. Odnaleźć je można np. w lwich łapach podgrzewacza, roślinnych ornamentach ciągłych, lancetowatych liściach zdobiących pokrywę. Ujawniają się one również w kontrastowym zestawieniu wypolerowanych powierzchni srebra z elementami dekoracyjnymi w postaci półplastycznych aplikacji i taśm czy pełnoplastycznych uchwytów. Wyrazista, spokojna i spójna sylweta buliery to również dziedzictwo klasycyzmu. Ten wykwintny, staranie wykończony przedmiot powstał w zakładzie prowadzonym przez Karola Filipa Malcza.

Był to ceniony złotnik, który rozwijał działalność w czasach rodzących się fabryk i wynalezienia maszyny parowej. Idąc z duchem czasu, z rzemieślnika przemienił się we właściciela dobrze prosperującego zakładu , w którym zatrudniał około 50 osób. Malcz podróżował m.in. do Paryża, Londynu, Wiednia, gdzie zapoznawał się z najnowszymi trendami w zdobnictwie. W jego zakładzie można było zakupić srebra w najmodniejszych, najbardziej aktualnych fasonach. Asortyment był dostosowany do rozmaitych portfeli. Ówcześni mu cenili malczowskie wyroby za ich urodę, dużą różnorodność, solidność i umiarkowaną cenę. Zakład słynął ponadto z sumienności i punktualności.

Autorka opisu: Monika Siwińska