Dzban z uchem

XVI w.-1. poł. XVII w.

Wysoki, pojemny dzban o pękatym brzuścu i prostej szyjce zalicza się do form najbardziej charakterystycznych dla ceramiki XVII-wiecznej, choć używany był dość powszechnie jeszcze w XVIII stuleciu. Jest to typ tak zwanego naczynia do przenoszenia, służącego do transportu zawartości od studni czy beczki do miejsca, w którym rozlewana była bezpośrednio do naczyń stołowych lub też, przy pomocy lejka, do butelek. W ikonografii jedno z najbardziej znanych wizerunków takiego dzbana znajdziemy na obrazie autorstwa Jana Baptysty Chardina z 1738 roku, przedstawiającym młodego pomocnika piwniczego, myjącego w drewnianej kadzi dzbany przeznaczone do przelewania wina.

Dzban o cylindrycznej szyjce, krawędź wylewu zakończona profilowanym okapem. Ucho taśmowate. Na brzuścu zdobienie w postaci dwóch pasów dookolnych rowków. Dno płaskie. Powierzchnia zewnętrzna ciemnobrunatna, miejscami polewana. Polewa barwy ciemnozielonej. Wewnątrz barwa powierzchni ciemnobrunatna, ślady przywarów (?). Glina ceglasta.
Miejsce znalezienia: stanowisko X KBDW, Rynek Starego Miasta 28/30 – Krzywe Koło, ar 2, działka O, F, studnia.

Tytuł: Dzban z uchem
Wytwórnia: Wytwórnia nieznana
Czas powstania: XVI w.-1. poł. XVII w.
Miejsce powstania: Polska
Technika: Toczenie na kole
Materiał: ceramika czerwona, ciemnozielona polewa
Wymiary: dzieło: śr. 8,9 cm; całość: wys. 34,5 cm
Sygnatury: niesygnowane
Typ obiektu: dzban
Numer inwentarza: MHW/Dz.A/ZW/811

Zespół Muzeum sukcesywnie opracowuje zbiory i stopniowo uzupełnia informacje o obiektach. Jeżeli jednak posiadasz dodatkową wiedzę na temat tego obiektu, prosimy, skontaktuj się z nami, pisząc na adres e-mailowy kolekcje@muzeumwarszawy.pl.

Tagi:

naczynie ceramika XVII w. ceramika czerwona dzban butelka stanowisko X KBDW

Dzban z uchem

XVI w.-1. poł. XVII w.

Tagi:

Bibliografia

powiązane treści:

zobacz więcej obiektów:

Informacja o prawach autorskich

Domena publiczna