Hipolit Wawelberg

Popiersie mężczyzny przedstawia Hipolita Wawelberga ubranego w surdut – najbardziej popularny ubiór męski noszony do godziny 18. Na szyi ma charakterystyczny fular. Była to miękka, cienka tkanina z jedwabiu lub z półjedwabiu. Początkowo fulary białe, zarzucone zostały na rzecz koloru czarnego. Hipolit Wawelberg, wywodził się z ubogiej rodziny wyznania mojżeszowego. Jego dziad był tragarzem ulicznym, natomiast ojciec – zaczynał pracę w składzie żelaza, a z czasem założył mały kantor, który dzięki pracowitości i sprzyjającym okolicznościom przekształcony został w dom bankowy. Hipolit Wawelberg brał udział w powstaniu styczniowym, a po jego upadku został wysłany przez ojca na studia do Akademii Handlowej w Berlinie. Następne lata spędził w Petersburgu, kierując filią rodzinnego interesu. Po śmierci ojca w 1891 roku, przejął pełny zakres prac. Hipolit Wawelberg to jeden z najbogatszych Polaków 2 połowy XIX wieku, ale także filantrop, szczególnie zasłużony dla Warszawy. Najbardziej znanym jego przedsięwzięciem jest Kolonia Wawelberga – zespół tanich domów mieszkalnych dla robotników przy ulicy Górczewskiej i ulicy Wawelberga. Hipolit Wawelberg znany był także z licznych dotacji na rzecz najbiedniejszej ludności. Wspierał leczenie gruźlików, zapewniał stypendia dla młodzieży polskiej studiującej w Rosji i finansował koszerne kuchnie dla ubogich Żydów. Był też fundatorem Szkoły Technicznej Wawelberga i współzałożycielem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Wspierał prasę i publikacje literatury polskiej. Jego działalność opierała się na budowaniu zgodnych relacji między ludnością polską i żydowską. Zmarł w 1901 roku i został pochowany obok swojej żony – na warszawskim cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej.