Plac Zamkowy - Kolumna Zygmunta

Obraz Edwarda Dwurnika to spektakularny przykład pracy z cyklu Błękitne miasta realizowanego w pierwszej połowie lat 90. Artysta współpracował wówczas z krakowską Galerią Zderzak - kompozycje powstawały w ramach serii Podróże Autostopem inspirowanej twórczością Nikifora Krynickiego i prowincjonalnym urokiem sztuki naiwnej.
Kompozycja stanowi parafrazę weduty Bernarda Bellotta (Canaletta) z 1768 roku, zatytułowanej Krakowskie Przedmieście od strony kolumny Zygmunta III. Widok ma charakter reportażowy – artysta przedstawia na nim demonstrację polityczną dwóch prawicowych partii – Porozumienia Centrum i Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, która odbyła się 4 czerwca 1993 roku, w pierwszą rocznicę odwołania skonfliktowanego z Lechem Wałęsą rządu Jana Olszewskiego. Po burzliwej manifestacji doszło do publicznego spalenia kukły prezydenta.
Dwurnik w skrótowy, dość szkicowy sposób przedstawił demonstrantów i pilnujące porządku oddziały policji. W przestrzeń kompozycji wplótł również drobne scenki rodzajowe i stoiska ulicznych handlarzy, tak typowe dla społecznego pejzażu Warszawy w okresie transformacji. W przewrotny sposób pomnożył kolumnę Zygmunta, tworząc surrealizującą wizję nowych przestrzeni protestu.

Autorka opisu: Zofia Rojek