Bródno z cyklu Termokoloryzacja

W cyklu „Termokoloryzacja” Bartosz Kokosiński przygląda się wizualnej formie warszawskich blokowisk. Realizacja składa się z połączonych ze sobą wąskich paneli, nawiązujących formą do kształtu bloków. Panele zostały pomalowane farbami, którymi w rzeczywistości były pokrywane budynki po termomodernizacji. Kokosiński wybrał najczęściej pojawiające się na Bródnie kolory – jasny fiolet, róż, miętową zieleń i świetlisty oranż.

To abstrakcyjny portret jednego z największych osiedli mieszkaniowych w Warszawie, które w pierwszych dwóch dekadach nowego stulecia przechodziło stopniową modernizację. Skupiska budowanych w latach 70. XX wieku funkcjonalnych bloków były masowo ocieplane styropianem i malowane pastelowymi farbami, dość przypadkowo wybieranymi przez członków wspólnot czy spółdzielni. Niechlubny termin „pasteloza”, spopularyzowany przez Filipa Springera w książce „Wanna z kolumnadą”, odnosi się właśnie do losowego, pozbawionego estetycznej kontroli i planowania przestrzennego doboru kolorów elewacji bloków z wielkiej płyty. Dzięki tym zabiegom warszawskie blokowiska stały się przestrzeniami upstrzonymi jasnymi, rozbielonymi plamami radosnych barw, które tworzą trudną do opanowania wizualną kakofonię.

Bartosz Kokosiński tworzy instalacje malarskie i obrazy, które wykraczają poza klasycznie rozumiane kategorie medium. W swoich realizacjach akcentuje fizyczność materii, bada technologię malarską i eksperymentuje z procesem.