Na dnie naczynia znajduje się malowana podszkliwnie kobaltem sygnatura w postaci dwóch skrzyżowanych mieczy oraz cyfry „2”. Oznaczenia te wskazują, że zostało ono wykonane w królewskiej manufakturze porcelany w Miśni, w latach między 1730 a 1750 rokiem. Na terenie Pałacu Saskiego znaleziono więcej fragmentów tak zdobionych spodków oraz filiżanek. Niektóre z nich miały zachowane analogiczne sygnatury, na innych sygnatur nie było lub się nie zachowały, ale były również fragmenty z sygnaturą wytwórni berlińskiej. Wzór kwiatów nieśmiertelników był bardzo popularny zarówno w XVIII jak i XIX wieku, dlatego miśnieński pierwowzór chętnie kopiowano w innych manufakturach ceramicznych.
Naczynia takie jak spodki, filiżanki czy czarki upowszechniają się wraz z nastaniem mody na spożywanie kawy, herbaty czy czekolady – choć ta ostatnia nigdy nie zdobyła takiej popularności w Rzeczypospolitej jak kawa. Herbata również długo nie mogła się wkraść w łaski warszawiaków, którzy uważali ją za lekarstwo i stosowali na dolegliwości żołądkowe.
Autorka opisu: Ewelina Więcek-Bonowska
Warszawa, Pałac Saski - MW/ST/297
strefa A, obszar AD, pomieszczenie AD1, poziom V
sygn. na dnie, malowana podszkliwnie kobaltem: skrzyżowane miecze
sygn. wycisk w cieście: 2
Więcek E., Kuchnia i jadalnia zamożnych mieszkańców XVIII-wiecznej Warszawy, Warszawskie Materiały Archeologiczne, t. 10, 2012, s. 88-109
Ten obiekt należy do domeny publicznej.