Zaświadczenie Punktu Przyjęcia w Dziedzicach Państwowego Urzędu Repatriacyjnego Ministerstwa Administarcji Publicznej

Prezentowany dokument zaświadcza, że Jerzy Karol Chojnacki przybył do Polski po zakończeniu II wojny światowej. Sam dokument posiada liczne urzędowe pieczęcie tuszowe oraz czarno-białe zdjęcie Jerzego Chojnackiego, które ukazuje wyniszczonego mężczyznę w dojrzałym wieku.

Po upadku powstania warszawskiego Chojnacki trafił do obozów na terenie III Rzeszy – koncentracyjnego w Mauthausen oraz pracy w pobliżu Wiednia. Po wyzwoleniu zdecydował się powrócić do ojczyzny, co wiązało się z podróżą aż do Czechowic-Dziedzic na Śląsku, gdzie 24 sierpnia 1945 roku został zarejestrowany przez Punkt Przyjęcia Państwowego Urzędu Repatriacyjnego Ministerstwa Administracji Publicznej jako osoba represjonowana. W związku z tym przysługiwał mu darmowy transport do miejsca zamieszkania. Jerzy Chojnacki postanowił powrócić do Warszawy. Otrzymał stosowną sumę pieniędzy, która była niezbędna do życia, i udał się w drogę.

Do stolicy dotarł 13 września 1945 roku i trafił się do jednego z posterunków nowo powołanej Milicji Obywatelskiej (mieszczącego się przy ulicy Stalowej na Pradze), aby zgłosić swoją obecność. Najwyraźniej jednak nie chciał już mieszkać w stolicy i zdecydował się wrócić do domu rodzinnego w Lublinie. Uzyskał na to zgodę 15 września 1945 roku i wyjechał tam następnego dnia. Z powodu tej zmiany planów ważność zaświadczenie została przedłużona do dnia 25 września 1945 roku.

Autor opisu: dr Rafał Radziwonka