


Okulary Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita)
między 1941 a 1942 (?)
Okulary są cennym artefaktem, jedynym ocalałym przedmiotem osobistym Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita).
Pisarz był krótkowidzem, prawdopodobnie miał też astygmatyzm. Nie wiadomo dokładnie, od kiedy nosił okulary – na wczesnych fotografiach „Pana Doktora” widzimy go bez nich. W czasie I wojny światowej, w 1917 roku, z powodu choroby oczu trafił do szpitala, więc być może od jej końca, a na pewno już od wczesnych lat 20., musiał używać szkieł. „Oczy mam wrażliwe” – pisał w liście z 2 sierpnia 1939 roku.
Nieudokumentowana jest też historia ocalenia okularów. Prawdopodobnie zostały znalezione przez wychowawcę Domu Sierot Mojsieja (Miszę) Wassermana (Michała Wróblewskiego) w budynku zakładu w getcie, już po wymarszu jego mieszkańców wieczorem 5 sierpnia 1942 roku, i ocalone razem z dwiema teczkami z różnymi materiałami tekstowymi.
Autorka tekstu: Magdalena Pęzińska
- Tytuł: Okulary Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita)
- Wytwórnia: wytwórnia nieznana
- Czas powstania: między 1941 a 1942 (?)
- Miejsce powstania: Warszawa (?)
- Technika: wyrób optyczny
- Materiał: szkło, metal, imitacja skóry
- Wymiary: dł. 3 cm; całość: wys. 4 cm, szer. 11,5 cm; etui: wys. 13,5 cm, szer. 5,5 cm, gł. 2,20 cm
- Sygnatury:
- Typ obiektu: okulary
- Numer inwentarza: MHW 359/a-c/JK