Lucyna Terpiłowska, po mężu Woźnicka (1908–?), wychowanka Naszego Domu, w latach 20. bursistka Domu Sierot na Krochmalnej. Stefania Wilczyńska pisała o niej ciepło: „Lucynka Terpiłowska z internatu Nasz Dom w Pruszkowie mieszka u nas trzeci rok i bardzo nam z nią dobrze; chodzi do seminarium nauczycielskiego i prowadzi u nas introligatorstwo”. Z mężem, Jerzym Woźnickim (1904–1972), prowadzili w latach 30. szkołę powszechną w Sękocinie.
W czasie wojny Korczak, dzięki znajomości z przywołanym w liście Stanisławem Tazbirem (1892–1978), pedagogiem i działaczem społecznym, kierującym w latach 1939–1941 Sekcją Opieki nad Dziećmi i Młodzieżą w Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej, pomagał jej w znalezieniu pracy.
Terpiłowska tak wspominała osobiste spotkania z Korczakiem: „Podczas okupacji widziałam Doktora dwa razy. Raz w roku 1940, gdy przyjechałam […] do »Różyczki« w Gocławku. […] Drugi i ostatni raz spotkałam go na placu Teatralnym przy Ratuszu. Wyszedł z getta po przydział ziemniaków dla dzieci. Objęliśmy się. Był zabiedzony, ale jak zawsze serdeczny […]”.
List napisany został na blankiecie Towarzystwa „Pomoc dla Sierot” wydrukowanym w latach 20., na którym widnieją w adresie dwie nazwy ulic. Władze Warszawy planowały wówczas zmianę – niezrealizowaną – nazwy końcowego odcinka ulicy Krochmalnej na Jaktorowską.
Autorka opisu: Magdalena Pęzińska
Wróć
Dodano obiekt do kolekcji
