Portret kobiecy w popiersiu

Niewielki portret przedstawia nierozpoznaną kobietę w średnim wieku, z ciemnymi, kręconymi włosami wysuwającymi się spod białego czepka ozdobionego koronką. Została przedstawiona w brązowej sukni z przezroczystym kołnierzem i białym paskiem. Na twarzy kobiety widać wyraźne oznaki zmęczenia, być może choroby – podkrążone oczy, poszarzałą cerę i nabrzmiałe policzki. Portret stanowi pendant do przedstawienia starszego mężczyzny, najpewniej męża portretowanej (MHW 23230).
W kolekcji Muzeum Warszawy znajduje się kilkadziesiąt portretów kobiet, o których życiorysach nic nie wiadomo. Często nie jesteśmy w stanie nawet ustalić ich imion ani nazwisk. Najczęściej były żonami, siostrami lub córkami stołecznych kupców, wysoko postawionych urzędników, bogatych mieszczan. Należały do XVIII- lub XIX-wiecznej elity miasta, jednak pozostawały na uboczu. Najczęściej zajmowały się zarządzaniem domem, wychowywaniem dzieci, na co dzień towarzyszyły mężczyznom pełniącym mniej lub bardziej eksponowane funkcje.

Autorka opisu: Zofia Rojek