Powstanie warszawskie. Wybuch pocisku na gmachu Prudentialu

Pierwsza z sekwencji sześciu ujęć przedstawiających wybuch na budynku Prudentialu podczas powstania warszawskiego – moment wybuchu po uderzeniu pocisku, który 28 sierpnia 1944 roku dosięgnął najnowocześniejszy wieżowiec ówczesnej Warszawy, siedzibę Towarzystwa Ubezpieczeniowego Prudential. Najwyższy w ówczesnej Warszawie, szesnastopiętrowy budynek, został wzniesiony w 1933 roku w według projektu Marcina Weinfelda (1884–1965) a autorami jego nowoczesnej stalowo-żelbetowej konstrukcji byli Stefan Bryła (1886–1943) i Wenczesław Poniż (właśc. Venčeslav Poniž, 1900–1967). W 1936 roku, na specjalnie skonstruowanym na dachu Prudentialu maszcie, profesor Janusz Groszkowski (1898–1984) uruchomił pierwszy w Europie nadajnik eksperymentalnej stacji telewizyjnej. W dolnej części wieżowca mieściły się biura, a na wyższych kondygnacjach luksusowe apartamenty. Po zajęciu gmachu przez powstańców w sierpniu 1944 roku na maszcie zawisła biało-czerwona flaga, a Prudential stał się celem ciągłego ostrzału artylerii niemieckiej. W jego otoczeniu spadło ok. 1000 pocisków. Ten o wadze prawie dwóch ton, wystrzelony z najcięższego samobieżnego moździerza, jednego z siedmiu wykorzystywanych przez Niemców w czasie II wojny światowej uszkodził budynek, ale go nie zniszczył. Nowoczesna spawana konstrukcja wytrzymała wybuch.