Rzeźba delfina z otwartą paszczą to fragment fontanny ogrodowej z królewskiej Villi Regii (obecnie Pałac Kazimierzowski). Pierwotnie na grzbiecie delfina siedział kupidyn (prawdopodobnie była to figura znajdująca się w zbiorach muzeum pod numerem MHW 2933). Dzieło to sprowadzono do Warszawy z Włoch około 1637 roku w związku z upiększaniem rezydencji z okazji ślubu
Władysława IV z Cecylią Renatą.
Rzeźbę delfina wspominał w wydanym w 1643 roku Gościńcu albo opisaniu Warszawy kompozytor i poeta Adam Jarzębski, gość ogród królewskich:
„Wpadnę na delfinoryba,
Z okrutną paszczęką ryba :
A na niej stoi chłopiątko,
Z jakąś pałką niebożątko”.
W trakcie potopu szwedzkiego doszło do spustoszenia Warszawy. Rabowano zarówno dobra ruchome, jak i detale architektoniczne, a wszystko to spławiano Wisłą do portów nadmorskich. Jeden z ładunków wiozący marmury z Villi Regii zatonął niedaleko Warszawy. Nieudaną próbę odnalezienia zatopionego skarbu podjęto zaraz po zakończeniu walk ze Szwedami. Dopiero jednak w 1906 roku, po około 250 latach, warszawscy piaskarze wydobyli część zrabowanych dekoracji, w tym delfina oraz kupidyna z pałką. Zostały one zidentyfikowane jako detale z Villi Regii właśnie dzięki fragmentowi Gościńca albo opisania Warszawy.
Autorka opisu: Ewa Perlińska-Kobierzyńska