Portret zbiorowy członków Delegacji Miejskiej

Fotomontaż pozytywowy ze zdjęć członków Delegacji. Siedzą: Karol Beyer (1818-1877), Leopold Kronenberg (1812- 1878) , ks. Józef Wyszyński (1811-1880), Tytus Chałubński (1820-1889); stoją: Jakub Piotrowski , Jóżef Ignacy Kraszewski (1812-1887), Mathias Rosen ( 1804-1865), Teofil Piotrowski, Ksawery Szlenkier (1814-1871), Józef Kenig (1821-1900), August Trzetrzewiński (1824-1870), Jakub Lewiński (1792-1867), Stanisław Hiszpański (1815-1890), ks. Józef Stecki (1820-1880).

Masakra 27 lutego 1861 wywołała w mieście ogromne poruszenie; po tych wypadkach zebrali się na naradę osobno przedstawiciele inteligencji i burżuazji warszawskiej oraz ziemianie i arystokracja. Ci pierwsi obradując w Resursie Kupieckiej powołali tzw. Delegacje Miejską (w jej skład weszło 14 przedstawicieli wszystkich stanów), która wysłała do namiestnika Michała Gorczakowa deputację z prośbą o pozwolenie na uroczysty pogrzeb ofiar, usunięcie z miasta wojska i policji oraz zatwierdzenie wybranej delegacji, która miałaby pieczę nad porządkiem w mieście. Postulowano również uwolnienie z więzienia aresztowanych i usunięcie ze stanowiska oberpolicmajstra Trepowa.
Gorczakow zgodził się na pogrzeb zabitych, który odbył się 2 marca - bezpieczeństwa pilnowała straż złożona z młodzieży szkolnej i akademickiej. Trepow został wysłany na urlop a Delegacja powołała służbę porządkową, tzw. konstabli, do zadań której należało uspokojenie nastrojów i niedopuszczenie do kolejnej konfrontacji z wojskiem. 17 marca członkowie Delegacji wynegocjowali wypuszczenie większości więźniów politycznych z Cytadeli Warszawskiej.
Po pogrzebie ofiar Delegacja Miejska działała nadal jako nieoficjalne przedstawicielstwo narodowe, od 6 marca w powiększonym do 24 osób składzie. Okres współpracy z władzą szybko się skończył i Delegacja została rozwiązana przez władze rosyjskie 23 marca 1861; w jej miejsce powołano 8-osobowy Komitet Obywatelski, rozwiązany już w kwietniu przez namiestnika.