Rozbiórka kościoła św. Klary i klasztoru Bernardynek

Tematem obrazu jest rozbiórka kościoła św. Klary i klasztoru Bernardynek: mury budynków rozebrano już do wysokości I piętra, w całości pozostała jedynie wysoka dzwonnica.
Ten XVII-wieczny zespół klasztorny stał niegdyś miedzy Zamkiem Królewskim, a kościołem św. Anny. Dziś w tym miejscu znajduje się wylot tunelu trasy WZ. Bernardynki były najstarszym żeńskim zakonem w Warszawie. Prowadziły szkołę dla panien szlacheckich, opiekowały się sierotami i wdowami. Po wysiedleniu zakonu z Warszawy w 1818 r. klasztor zostały przeznaczone na wojskowe magazyny, a następnie Konserwatorium Muzyczne i Szkołę Główną Muzyki. Kościół służył jako sala koncertowa. W latach 1826-1829 pobierał tu lekcje kompozycji u Józefa Elsnera młody Fryderyk Chopin. Studenci szkoły muzycznej słuchali wykładów teoretycznych w budynkach Uniwersytetu Warszawskiego, natomiast na praktyki przychodzili do dawnego klasztoru, aby nie przeszkadzać głośnym graniem profesorom innych wydziałów. Po powstaniu listopadowym klasztor znów przejęło wojsko. Ostatecznie w latach 1843-1844 budynki rozebrano. Decyzję o likwidacji podjęto w związku z budową ulicy Nowy Zjazd i wiaduktu Pancera, które łączyły plac Zamkowy z mostem przez Wisłę. Najpierw był to most drewniany, ustawiony na łodziach u wylotu ulicy Bednarskiej. W latach 60. XIX w. wzniesiono na przedłużeniu wiaduktu pierwszy w Warszawie most stalowy, zwany mostem Kierbedzia.
Jacek Bochiński