Back
Room of Silverware and Plated Silverware
W warszawskich warsztatach powstawały wtedy wyroby o prostych, zharmonizowanych formach. Taka stylistyka była uwarunkowana, obok mód, czynnikami ekonomicznymi. Po upadku Rzeczypospolitej Obojga Narodów i zawirowaniach wojennych złotnicy dostosowali ofertę do możliwości finansowych mniej zamożnych klientów. Schwartz, podobnie jak inni wybitni warszawscy złotnicy tego czasu, w ramach purystycznej estetyki wytwarzał szlachetne w proporcjach, wysublimowane srebra użytkowe.
Imbryk wchodził pierwotnie w skład serwisu do herbaty. Takie zestawy zawierały ponadto cukiernicę, mlecznik i tacę. W komplecie niekiedy znajdowały się także miseczka do płukania filiżanek, podgrzewacz, samowar na ukrop, drugi imbryk i dzbanek do kawy. Imbryk wykonany przez Schwartza jest większy od XVIII-wiecznych poprzedników, co było związane ze spadkiem ceny herbaty. Konstrukcja jest typowa dla tego rodzaju naczyń – ma pękaty brzusiec, wieczko, osadzony nisko i pnący się łukowato ku górze dziobek oraz ucho umieszczone na osi z dziobkiem.
Autorka opisu: Monika Siwińska
The copyright to this exhibit has expired or it does not constitute a work. It can be used freely - also for commercial purposes. The Museum's consent is not required, but the work should always be described with the name and surname of the creator.
Object added to collection
