Znaczek został zaprojektowany przez Stanisława Tomaszewskiego „Miedzę” (1913–2000), a następnie wydrukowany w drukarniach nr 1 i nr 3 Wojskowych Zakładów Wydawniczych w Śródmieściu Północnym w kolorze niebieskoszarym. Przedstawia trzech powstańców w opaskach z napisem „WP”, w postawie strzeleckiej, trzymających pistolety maszynowe, stojących na fladze hitlerowskiej ze swastyką na tle ruin budynków, Prudentialu i Kolumny Zygmunta III Wazy. Na znaczku, po jego lewej stronie, znajduje się błędna perforacja, niezauważona przez kontrolę. Na odwrocie znalazły się dwa stempelki potwierdzające autentyczność „M. Perzyński”, należące do Macieja Perzyńskiego (1907–1977), międzynarodowego eksperta filatelistyki. Tego typu znaczki weszły do obiegu 5 września 1944 roku i były okazjonalnie nalepiane w Oddziale Pocztowym Wilcza 41 na listy – tylko wtedy, gdy istniała pewność, że korespondencja dotrze do adresata.
W drugiej dekadzie sierpnia 1944 roku w walczącej Warszawie miało miejsce niezwykłe wydarzenie: z inicjatywy mjr. Tadeusza Dołęgi-Kamieńskiego „Badacza” (1895–1969), kwatermistrza Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej, i mjr. Maksymiliana Broszkiewicza „Embicza” (1885–1971), szefa służby Poczt Polowych AK, zebrała się w gmachu Adrii przy ulicy Sienkiewicza 10 grupa oficerów w celu zorganizowania konkursu na oficjalny znaczek pocztowy. Zebraniu przewodniczył por. Tadeusz Żenczykowski „Kania” (1907–1997), kierownik Wydziału Propagandy Biura Informacji i Propagandy (BIP) Komendy Głównej AK, przy udziale: kpt. Antoniego Nowaka-Przygodzkiego „Opla” (1897–1959), szefa BIP Komendy Okręgu Warszawskiego AK, por. Jerzego Rutkowskiego „Kmity” (1914–1989), szefa Wojskowych Zakładów Wydawniczych (WZW), hm. ppor. Przemysława Góreckiego „Kuropatwy” (1921–1997), komendanta Harcerskiej Poczty Polowej, oraz Stanisława Tomaszewskiego „Miedzy” z ramienia pracowni plastycznej BIP i przedstawiciela Departamentu Pocztowego Delegatury Rządu na Kraj. Zdecydowano o rozesłaniu zaproszenia do kilkunastu grafików do wzięcia udziału w konkursie. Zgłosili się: Maria Bilińska (1912–1990), Edmund Burke (1912–1999), Tadeusz Gronowski (1894–1990), Mieczysław Jurgielewicz (1900–1983), Leon Michalski (1911–1989), Marian Sigmund (1902–1993) i Stanisław Tomaszewski. Jury pod przewodnictwem Mieczysława Jurgielewicza „Narbutta” przyznało dwie równorzędne pierwsze nagrody Tomaszewskiemu i Sigmundowi, których projekty zostały skierowane do druku. Łączny nakład znaczków projektu Tomaszewskiego wyniósł 13 555 sztuk.
Autor opisu: Julian Borkowski
Object added to collection
Back
