Stefania Wilczyńska z grupą wychowanków przed Domem Sierot

Stefania Wilczyńska była utalentowaną nauczycielką młodzieży, która mieszkała w Bursie i zdobywała doświadczenie wychowawcze, odbywając praktyki w Domu Sierot. Jedną z bursistek była studentka Uniwersytetu Warszawskiego Róża Sternkacówna (1907–1935). Jej zeszyt pracy, monitorowany przez Wilczyńską, jest jednym z niewielu zachowanych. Wychowawczynię interesował każdy szczegół zachowania dzieci pozostających pod opieką praktykantki, ale również jej „dobrostan”. Na początku września 1933 roku Sternkacówna skrupulatnie notowała w zeszycie: zachowania dzieci, swoje sposoby radzenia sobie z problemami pedagogicznymi, relacje z prowadzonych zajęć dla wychowanków oraz liczne plany kolejnych. Pod jej zapiskami znalazła się taka oto adnotacja „Pani Stefy”: „Czy sobie nie za wiele bierzecie roboty, Róźko?”.

Zeszyty pracy Róży Sternkacówny zachowały się, ponieważ po jej śmierci w 1935 roku zostały odesłane do jej siostry Dory, która wyemigrowała do Palestyny. Obecnie są przechowywane w izraelskim archiwum Lohamei HaGeta’ot.