Fotografia przedstawia pracownice Naszego Domu – Józefę Dzięcioł, Marię Podwysocką, Marię Znamierowską i Fryderykę Lazarusównę – w jego pionierskim okresie w Pruszkowie.
Józefa Dzięcioł (1895–1983) rozpoczęła współpracę z pedagożką i działaczką oświatową Marią Falską w czasie I wojny światowej w Kijowie, gdzie razem z nią opiekowała się polskimi dziećmi. W okresie międzywojennym była wychowawczynią Naszego Domu, a później Zakładu Wychowawczego im. Michaliny Mościckiej w Spale.
Maria Podwysocka (1887–1976), z domu Warhanek, to działaczka społeczna przez lata związana z Naszym Domem, aktywna członkini Towarzystwa „Nasz Dom”, które od 1921 roku prowadziło placówkę. Była czynna w jego władzach, pracowała także na etacie jako sekretarka.
Maria Znamierowska (1898–1990), po mężu Prüfferowa, była etnografką, profesorką Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, założycielką i dyrektorką Muzeum Etnograficznego w Toruniu. Od powrotu do Polski po I wojnie światowej do wiosny 1920 roku pracowała w Naszym Domu. Z placówki odeszła z powodu choroby.
Wszystkie trzy kobiety poznały Marię Falską i prawdopodobnie Henryka Goldszmita (Janusza Korczaka) w Kijowie podczas I wojny światowej.
Fryderyka Lazarusówna (1879–1942) to działaczka społeczna i członkini Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej. Była nauczycielką, pisarką, autorką książek dla dzieci. W latach 1919–1920 pracowała w Naszym Domu.
Autorka opisu: Magdalena Pęzińska