Maskotka żyrafa wykonana przez więźniarkę Kamilę Żukowską, ps. Kama w więzieniu na Pawiaku

Przędza w kolorze beżowo-brązowym, kawałek drutu i skóry posłużyły więźniarce Kamili Żukowskiej (1905–1942) do wykonania żyrafy. Takie materiały były dostępne w budynku Serbii – żeńskiej części Pawiaka, więzienia gestapo w Warszawie. Ta niewielka maskotka powstawała wówczas, gdy osadzonej nie transportowano na przesłuchania w alei Szucha. Dla „Kamy” była to zapewne odskocznia od pobytu za kratami i tęsknoty za światem zewnętrznym.
Kamila Żukowska działała w konspiracji w Związku Walki Zbrojnej, kolportowała prasę podziemną. 19 czerwca 1940 roku została aresztowana i osadzona na Pawiaku (wtedy też powstała maskotka), a 22 września 1941 roku wywieziono ją do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Po pewnym czasie gestapo zdecydowało o jej powrocie i 14 lutego 1942 roku „Kama” wróciła na Pawiak, gdzie przeszła kolejne przesłuchania. 28 maja 1942 roku znalazła się w transporcie skierowanym do Magdalenki i tam rozstrzelano ją w masowej egzekucji.
Maskotka trafiła do działaczek Towarzystwa Opieki nad Więźniami „Patronat” i przetrwała wojnę. W 1984 roku żyrafa została przekazana do Muzeum.

Autor opisu: Julian Borkowski